支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝、宴会等用之。
谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝、宴会等用之。参见“鸣鞭”。
引宋•苏舜钦 《览含元殿基因想昔时朝会之盛且感其兴废之故》诗:“赤案波光卷,鸣梢电尾回。”明•高明 《琵琶记·丹陛陈情》:“月淡星稀, 建章宫 里千门晓。御炉烟裊,隐隐鸣梢杳。”
解释
1、谓挥鞭梢作响,使人肃静。皇帝视朝﹑宴会等用之。
["①树枝或条状物的末端。如 树~。末~。~头。~林。②末尾。如 眉~。收~。③古代奏乐时拿的竿子。④古同“艄”,船舵尾。","①像圆锥体的形状。②柱形物体的横剖面向一端面逐渐缩小的形式。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
míng huàn
míng jiào
hé míng
míng jiàn
jī míng sān xǐng
yǒu shàng shāo méi xià shāo
qiāng míng
míng sè
yăn shāo
míng jì
míng jī
fèng míng
sī míng
míng xiè
shāo zǐ
míng fèi
hè míng shān
yī shāo
shān míng gǔ yìng
míng sī
míng háo
míng gǔ chuī jiăo
jiā shāo
léi shēng hōng míng
zhōng míng dǐng shí
mù shāo
gòng míng qì
míng qín lèi
sēn shāo
què míng yán
féi dùn míng gāo
rú míng pèi huán
wă fǔ zhī míng
jī gǔ míng jīn
xián míng lè qì