支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
吼叫。
引《后汉书·循吏传·童恢》:“一虎低头闭目,状如震惧,即时杀之。其一视 恢 鸣吼,踊跃自奋,遂令放释。”
["①兽大声叫。如 ~叫。狮~。②人在激怒时的呼喊。如 大~。③(风、汽笛、大炮等)发出巨大的声响。如 ~鸣。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng qǐ wǔ
hé dōng shī zǐ hǒu
lóng yuè fèng míng
yīng míng qiú yǒu
gōu huǒ hú míng
wā míng yǐn jiào
jī míng gǒu jiào
fēng yǔ rú huì , jī míng bù yǐ
shī zǐ hǒu
qì hǒu hǒu
jí hǒu hǒu
qiāng míng
míng luán
míng jiā
míng luó
shī hǒu
míng chī
hǒu hăn
míng chén
míng gǔ
kuáng hǒu
tuān míng
chóng míng zhōng yuè
yīng míng qiú shēng
qín sè hé míng
zhōng míng dǐng shí
míng jiāng
míng shā shān
míng nòng
míng shé
gū hóng āi míng
bù míng zé yǐ
rú míng pèi huán
fēi dùn míng kāo
fèng míng guān
hé qīng shè míng