支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
指牲畜嘘气或鼓鼻作响。
引何士光 《草青青》二:“我听见那头黄牛在栏里嚼草,不时喷着鼻鸣。”王盛农 《猛士》第十一章:“小黄马仍旧很兴奋,烦躁地发出低低的鼻鸣。”
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
["①嗅觉器官,亦是呼吸器官之一。如 ~子。~窦。~孔。~腔。~涕。~音。~烟(由鼻孔吸入的粉末状的烟)。仰人~息。嗤之以~。②创始;开端。如 ~祖。"]详细解释
gǒu dào jī míng
bí qīng liăn zhǒng
bí zi tóu
ěr măn bí măn
míng wā
chū xià zhī míng
jī míng bù yǐ
gěng yè nán míng
míng jiā
míng gǔ
míng kē
míng xiè
míng sī
bā bí
míng dí
yōng míng
áo bí
kāi shān bí zǔ
bí āo táng
yù míng
míng pèi
gěng yē nán míng
qiú bí
bí jū
míng quán
léi gǔ míng jīn
gǔ bó qí míng
míng hóu
wú fèng zhī míng
bí tān zuǐ wāi
bí kǒng cháo tiān
făn bí wán
què míng zhào jí
huáng míng lóng
dǐng shí zhōng míng
lòu jìn zhōng míng