支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
春耕。
古代称天子籍田。
谓天子耕于籍田。
春耕。参见“东作”。
引《南史·宋纪中·文帝》:“冬十月己亥,命刺史郡守修东耕。”
引《初学记》卷十四引 汉•应劭 《汉官仪》:“凡称籍田为千亩,亦曰帝籍,亦曰耕籍,亦曰东耕。”
谓天子耕于籍田。 《隋书·礼仪志二》:“古典有天子东耕仪。
引江 左未暇,至 宋 始有其典。”
["①方位词,日出的方向,与“西”相对。如 ~方。~经(本初子午线以东的经度或经线)。~山再起(喻失势之后,重新恢复地位)。付诸~流。②主人(古代主位在东,宾位在西)如 房~。股~。~道主(泛指请客的主人,亦称“东道”、“作东”)。③请客出钱的人。如 作~。④姓。"]详细解释
["◎用犁把土翻松。如 ~种( zhòng )。~作。~耘(耕地和除草,亦泛指劳动,如“着意~~,自有收获”)。笔~(喻写文章)。舌~(喻教书)。"]详细解释
păo guān dōng
dōng fāng bù liàng xī fāng liàng
dōng xíng bù jiàn xī xíng lì
dōng fāng sān dà
mă ěr dōng fēng
dōng dōng xī xī
dōng jīng
guăng dōng shěng
dōng fāng shuò
dōng hú
xià gēng
jiāo dōng
dōng guān xī wàng
dōng mēng
gēng fā
dōng shān fù qǐ
dōng wǔ yín xíng
dōng bǐ
dōng nán zhī měi
qiū gēng
dōng shǒu
ràng gēng
dōng xù xī jiāo
dōng gē
dōng hòu
dōng fāng zuò
huán dōng shān
gēng yōu
dēng dōng cè
mă shǒu dōng
dōng mén zhú tù
dōng nán què fēi
dōng dàng xī chú
dà dōng mén
shān dōng qiū líng
dōng kuáng xī piàn