支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
形容声音清越。
引《礼记·玉藻》:“古之君子必佩玉……进则揖之,退则扬之,然后玉鏘鸣也。”清•朱仕秀 《重游灵应峰记》:“清泉杂其间,鏘鸣可听。”
金玉石互相撞击的声音。
引《礼记·玉藻》:「进则揖之,退则扬之,然后玉锵鸣也。」《楚辞·屈原·九歌·东皇太一》:「抚长剑兮王珥,璆锵鸣兮琳琅。」
比喻夫妻相亲相爱。
引语本《左传·庄公二十二年》:「凤皇于飞,和鸣锵锵。」
["①〔~~〕形容撞击金属器物的声音,如“锣鼓~~”。②(鏘)"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
jī míng qǐ wǔ
yīng míng qiú yǒu
wā míng gǒu fèi
míng biān
jī míng bù yǐ
dà míng dà fàng
zhōng míng dǐng shí
qiāng qiāng jì jì
kēng qiāng
jǐ jǐ qiāng qiāng
qiāng yáng
bái qiāng
míng jī
xiāo míng
fèng míng
míng gǔ
míng zhù
míng lǜ
pìn jī mǔ míng
míng zhà
míng yàn
kēng qiāng yáo gǔn
áng shǒu sī míng
míng jiāng
míng quán
wā gǔ chán míng
cháo míng diàn chè
gǔ bó qí míng
míng zàn
wú fèng zhī míng
liăng bù wā míng
zhōng xiăng qìng míng
bái fèng míng
gǔ jiăo qí míng
fèng míng qí shān
míng zhōng gé