支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
显贵者所乘的马以玉为饰,行则作响,因名。
指居高位。
引南朝•梁 何逊 《车中见新林分别甚盛》诗:“隔林望行幰,下阪听鸣珂。”唐•王昌龄 《朝来曲》:“月昃鸣珂动,花连綉户春。”明•梅鼎祚 《玉合记·言祖》:“只把细蕊轻挼,立倦鞦韆架,耳听鸣珂眼盼他。”清•陈梦雷 《青青陵上柏》诗:“甲第亘长虹,拥节復鸣珂。”
引明•李东阳 《重经西涯》诗之一:“岂谓鸣珂还故里,敢将华髮恋微官。”清•唐孙华 《送宫恕堂北上》诗:“只今交旧尽鸣珂,推挽寧无一人佐。”
拼音míng kē,
释义:1、指显贵者所乘的马以玉为饰。2、.指居高位。
["①玉名。如 鸣~。~雪(形容洁白如雪)。②马笼头的装饰。如 玉~。~月。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
míng āi
gōu huǒ hú míng
míng chún
niăo yǔ chán míng
fēng bù míng tiáo , yǔ bù pò kuài
yī niú míng
míng yuān jiào qū
zì míng zhōng
míng jī
míng kē
yuān míng
míng bāo
míng biāo
míng gāo
míng gōng
yīng míng
míng wǔ
míng pí
yǐn qiào yíng míng
míng nuò
kē mă
míng zhēng
cháo kē
míng lín
míng jiāng
shū háng yī míng
míng yě shí píng
hú míng yú chū
fū rùn kē
hú míng gōu zhōng
míng zhōng liè dǐng
rú míng pèi huán
lóng míng shī hǒu
qí míng yě āi
huáng míng lóng
wā míng gǔ chuī